Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ - KUTLESS


Οι KUTLESS έχουν γράψει και τραγουδήσει το NEW YEAR' S VOW, ένα ωραιότατο πρωτοχρονιάτικο τραγούδι, το οποίο συμπεριέλαβαν στο πρώτο τους άλμπουμ.  Οι στίχοι είναι ωραιότατοι. Σ΄ αυτό το τραγούδι η μετάβαση στη νέα χρονιά θεωρείται υπό το πρίσμα της σχέσης του ανθρώπου προς τον Χριστό. Δεν θα γράψουμε άλλα σχόλια. Οι στίχοι τα λένε όλα. Παραθέτουμε το τραγούδι σε δύο διαφορετικές εκδοχές. Και παραθέτουμε και την μετάφραση του τραγουδιού.
 
 
 
 
Άλλος ένας χρόνος ήρθε και έφυγε και τίποτε δεν άλλαξε
Σπατάλησα άλλον ένα χρόνο κάνοντας τα ίδια παλιά πράγματα
Θέλω να δραπετεύσω από αυτό και να γυρίσω ανάποδα τη ζωή μου
Θα υποσχεθώ να μετανοήσω και να στραφώ σε Σένα
 
 
Φωνάζω σε Σένα τώρα καθώς δίνω την πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου 
Θα σου Λέω πως Σε αγαπάω και θα Σε τιμώ με κάποιο τρόπο
Άκου την δέσμευσή μου σε Σένα στην πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου
Σου δίνω όλο το είναι μου
Εσύ θα είσαι όλη μου η ζωή
και ποτέ δεν θα το σκεφτώ δυό φορές να κάνω ότι έχεις για μένα,
Στην πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου
 
Κύριε θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να πραγματοποιήσω όλα αυτά που λέω
Δεν είμαι τέλειος αλλά γνωρίζω πως δεν πειράζει,
αν παραπατήσω, δεν θα καταδικάσεις την αισχύνη μου
Εγώ θα υποσχεθώ να μετανοήσω και να στραφώ σε Σένα
 
 
Φωνάζω σε Σένα τώρα καθώς δίνω την πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου 
Θα σου λέω πως Σε αγαπάω και θα Σε τιμώ με κάποιο τρόπο
Άκου την δέσμευσή μου σε Σένα στην πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου,
Σου δίνω όλο το είναι μου
Εσύ θα είσαι όλη μου η ζωή
και ποτέ δεν θα το σκεφτώ δυό φορές να κάνω ότι έχεις για μένα
Στην πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου
Είναι η πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου
 
Είναι μια νέα χρονιά, αυτή η χρονιά είναι διαφορετική απ' τις άλλες ( 3 φορές )
 
 
Φωνάζω σε Σένα τώρα καθώς δίνω την πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου 
Θα σου λέω πως Σε αγαπάω και θα Σε τιμώ με κάποιο τρόπο
Άκου την δέσμευσή μου σε Σένα στην πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου,
Σου δίνω όλο το είναι μου
Εσύ θα είσαι όλη μου η ζωή
και ποτέ δεν θα το σκεφτώ δυό φορές να κάνω ότι έχεις για μένα
Στην πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου
Είναι η πρωτοχρονιάτικη υπόσχεσή μου ( πολλές φορές )
 
 
 

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ - ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ



 
 
 
 
 
ΒΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
 
 

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ



ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!
 
 
 
 
 
 
 
 




 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ JOHN WU ΣΤΗΝ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

“Σ’ έναν κόσμο όπου όλα μοιάζουν ανάποδα”, υπάρχουν κάποιες φωνές που μας αφυπνίζουν. Όπως αυτή ενός νέου ανθρώπου, από το χώρο της σύγχρονης μουσικής σκηνής και συγκεκριμένα της ραπ και του χιπ-χοπ, του John Wu, με ρίζες από την Κύπρο και την Κίνα. Μα είναι δυνατόν, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς, να περιμένουμε κάτι καλό από το μουσικό στερέωμα της Ελλάδος ή της Κύπρου, σε μία εποχή που οι μουσικές επιλογές καθορίζονται αυστηρά από τις δισκογραφικές εταιρείες με κριτήριο μόνον την εμπορικότητα;
“Δύσκολες Μέρες” είναι αυτές που διανύουμε, όμως “στις δύσκολες στιγμές δεν θα φοβηθώ” λέει ο John Wu. Μπορεί ο ίδιος να “ζει μια παράδοξη πραγματικότητα” αλλά φαίνεται πως είναι πολλοί αυτοί, όλων των ηλικιών που τον ακολουθούν σ’ αυτό το μουσικό του ταξίδι, που είναι μεστό αναζητήσεων και νοημάτων. Υπάρχει ελπίδα στη σημερινή εποχή όταν “στη μουσική σκηνή υπάρχει κρίση, κάποιοι γράφουν ρίμες καπνίζοντας και κάποιοι γράφουν ό,τι τους καπνίσει”; Ναι θα απαντήσει ο ίδιος: “ας μην ξεχνάμε ότι “εκεί που σπέρνει ο διάβολος θερίζει ο Θεός”.
Ο John Wu μίλησε στην Πεμπτουσία για τη ζωή του, για το δύσκολο ταξίδι του μέχρι να βρει την Αλήθεια, για την Ορθοδοξία και τον πνευματικό αγώνα, αλλά και για την Κύπρο, την κρίση, για τη μουσική και το στίχο, για την επικοινωνία του με το κοινό. Πάνω απ’ όλα μίλησε αληθινά. Γιατί όπως λέει ο ίδιος σ’ ένα στίχο του: “στο μικρόφωνο για να είσαι αληθινός μαχητής, πρέπει να ταπεινωθείς, να γίνεις μαθητής”.

-Το hip hop είναι μουσικό είδος, πολιτιστικό κίνημα ή φιλοσοφία ζωής;
-Πιστεύω ότι είναι λίγο κι απ’ τα τρία. Ξεκίνησε σαν είδος μουσικής για διασκέδαση και με όλα αυτά που περνούσαν οι μαύροι στην Αμερική, εξελίχθηκε και σε ένα πολιτικό κίνημα, το οποίο εξέφραζε αρκετά μηνύματα για τα δεινοπαθήματα των μαύρων (ρατσισμός, αδικίες). Από τότε εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο μεγάλα είδη μουσικής, με μεγάλη ιστορία και φυσικά έχει γίνει και κουλτούρα και τρόπος ζωής για αρκετό κόσμο.

-Πώς προέκυψε το hip hop στη ζωή σας;
-Από μικρός άκουγα όλα τα είδη της μουσικής – μάλιστα μου άρεσε να γράφω στίχους. Όταν όμως άκουσα για πρώτη φορά ραπ, αυτή η μουσική κέρδισε την καρδιά μου. Το γεγονός ότι η ραπ σου επιτρέπει να πεις πιο πολλούς στίχους από τ’ άλλα τραγούδια, ήταν για μένα πολύ σημαντικό γιατί πάντα, όπως είπα, ήθελα να γράφω στίχους που κάνουν τον κόσμο να σκέφτεται και αυτό το είδος της μουσικής με το οποίο μπορείς να λες στίχους συνέχεια ακόμη και για πέντε λεπτά, χωρίς να επαναλαμβάνεις τα ίδια και τα ίδια -όπως συμβαίνει στα άλλα τραγούδια- ήταν το πιο κατάλληλο για μένα για να στείλω και τα μηνύματα που ήθελα.
-Σε ποιους απευθύνεται το hip hop;
-Πιστεύω ότι εξαρτάται από το μήνυμα. Παλιότερα που έγραφα τραγούδια κοσμικά παρατήρησα ότι τα άκουγαν οι νέοι. Όταν το ραπ άλλαξε και έγινε πιο πνευματικό, το άκουγαν οι πιο μεγάλοι. Στο πρώτο και στο δεύτερό μου CD το κοινό μου ήταν από 10 ετών μέχρι 22-23 και όταν ο στίχος έγινε πιο πνευματικός, παρατήρησα ότι το κοινό εκτός από τις ηλικίες των 18,23,24, επεκτάθηκε στις ηλικίες των 30 και άνω -δεν υπήρχε όριο στην ηλικία που άκουγε.

-Το hip hop απαιτεί να είσαι ο εαυτός σου. Εμείς όμως φοράμε συνήθως προσωπεία, στην καθημερινή μας ζωή. Είναι δύσκολο να πέσουν οι μάσκες και να γίνουμε πάλι πρόσωπα; Πώς το εκφράζετε αυτό;
-Εξαρτάται από το τι θέλεις να πετύχεις με την μουσική. Αν ο σκοπός σου είναι η φήμη, η δόξα, τα χρήματα κι όλα αυτά, σίγουρα τότε πρέπει να φορέσεις πολλά προσωπεία. Αν όλα αυτά δεν σε νοιάζουν κι απλώς ενδιαφέρεσαι να προσφέρεις την αλήθεια στον κόσμο, πρέπει να δείχνεις τον αληθινό σου εαυτό, με ό,τι συνεπάγεται. Ο κόσμος δυστυχώς προτιμάει το ψεύτικο. Σε συζήτησή μου με γνωστό Έλληνα καλλιτέχνη από την χιπ-χοπ σκηνή, ο οποίος μου έκανε πρόταση να μπω στην εταιρεία του και να γίνω μέλος του συγκροτήματός του, με συμβούλεψε να μην φαίνεται ότι είμαι αρραβωνιασμένος, να μην εμφανίζομαι πολύ συχνά έτσι ώστε να θεωρείται ότι είναι δύσκολο να με συναντήσει κάποιος, όπως γίνεται με τους διάσημους… Επρόκειτο για μία σειρά από πράγματα που “πρέπει” να κάνει όποιος θέλει να διατηρηθεί στο μουσικό στερέωμα και πως πρέπει να συμπεριφέρεται κάποιος που είναι διάσημος. Για μένα όλα αυτά ήταν γελοία. Φυσικά και θα πω ότι έχω κοπέλα, ότι την αγαπώ και ότι θα παντρευτούμε. Φυσικά μου αρέσει να είμαι με τον κόσμο, να επικοινωνώ μαζί του να κάνω ότι ένας καθημερινός άνθρωπος. Και βέβαια είπα όχι σ’ αυτές τις προτάσεις. Όσες φορές είχα ευκαιρία για μια καριέρα ή για κάτι πολύ μεγαλύτερο που συνεπάγεται αλλαγή πλεύσης, η απάντησή μου ήταν αρνητική. Για μένα είναι πιο σημαντικό να είμαι στην ησυχία κι όχι στη φασαρία και στα χρήματα και να μην είμαι εντάξει εσωτερικά.
-Γνωρίζουμε ότι η ραπ (rhythm and poetry) δίνει έμφαση στο στίχο και η μουσική έπεται. Επίσης είναι μία μουσική διαμαρτυρίας. Εσείς για ποια πράγματα θέλετε να διαμαρτυρηθείτε;
-Από τότε που άρχισα να γράφω, ο στίχος μου ήταν πάντα αντιδραστικός σ’ αυτά που έβλεπα γύρω μου. Τις αδικίες, τους πολέμους, τη φτώχεια, την ανισότητα… Και αρχικά ήταν κι ενάντια στις θρησκείες κι ενάντια στο Θεό. Από τα μάτια όμως ενός παιδιού που βλέπει όλον αυτόν τον πόνο, την αδικία, και βλέπει ότι δεν επεμβαίνει ο Θεός. Έτσι είχα βγάλει μιαν αρνητικότητα απέναντι στις θρησκείες και σε όλα αυτά που διδάσκουν. Φυσικά αυτό ήταν η αρχή της πορείας μου και στη μουσική και στα πνευματικά ζητήματα. Αυτό φαίνεται σε κάθε ψηφιακό μου δίσκο, πως δηλαδή άλλαζε το μήνυμα και πως εξελίχθηκε.
-Από τα λεγόμενά σας καταλαβαίνουμε ότι κάποια στιγμή της ζωής σας αποφασίσατε να αλλάξετε “πλεύση”. Αυτό όπως είπατε φαίνεται και από την αλλαγή στο στίχο από το πρώτο CD μέχρι το τελευταίο.
-Δεν ήταν ένα, ήταν πολλά τα γεγονότα. Ξεκινούν από την παιδική μου ηλικία και διαρκούν μέχρι την ηλικία των 24-25. Βλέποντας πολύ μικρός τη γιαγιά μου να φεύγει από τη ζωή και περνώντας μαζί της τις τελευταίες της ώρες, έζησα συγκλονιστικές στιγμές. Είδα τη γιαγιά μου -που δεν είχε καμία σχέση με την Εκκλησία- να πολεμάει με πράγματα που ήταν αόρατα. Δηλαδή να φωνάζει και να λέει “είναι απαίσιοι”, “είναι γεμάτο το δωμάτιο”, “όχι δεν έκανα έτσι, ναι εκείνο το έκανα”, σαν να περνούσε μια κρίση και συνομιλούσε με κάποια όντα, τα οποία ήταν πολύ απαίσια και η ίδια ήταν μέσα σε μια πολύ άσχημη κατάσταση.
Εν τω μεταξύ, ο μόνος παρών σ’ όλα αυτά ήμουν εγώ γιατί οι γονείς μου με είχαν αφήσει να περάσω λίγη ώρα με τη γιαγιά μου, διότι είχαν δουλειά. Τότε ήμουν 8 χρονών και άρχισα να ρωτώ -όπως είναι αναμενόμενο- γιατί η γιαγιά μου έζησε αυτές τις καταστάσεις, τι ακριβώς ήταν, τι έβλεπε...Οι δικοί μου ισχυρίζονταν ότι έχασε τα λογικά της. Εμένα όμως δεν με ικανοποίησε αυτή η απάντηση. Ήταν ένα γεγονός που δεν το ξέχασα ποτέ. Μερικά χρόνια μετά είδα και την άλλη γιαγιά μου που ζούσε στο Χονγκ Κονγκ, να φεύγει από τη ζωή και να λέει ακριβώς τα ίδια πράγματα. Δεν ήταν χριστιανή και μεγάλωσε σε μία χώρα όπου κανείς δεν συζητά για παράδεισο, κόλαση, δαιμόνια. Από τότε άρχισα να ψάχνω περισσότερα για το θάνατο, τις μεταθανάτιες εμπειρίες, το μυστήριο… Άρχισα να διαβάζω βιβλία που αναφέρονταν σε μυστήρια πράγματα πάνω στη γη, πυραμίδες, εξωγήινα όντα κ.λ.π. Στα 18 έφθασα να πιστεύω ότι κάποιοι εξωγήινοι από άλλο πλανήτη, κάποτε επισκέφτηκαν τη γη και μάς δημιούργησαν αυτοί. Με αυτό το πιστεύω αποφάσισα να μελετήσω όλες τις θρησκείες, για να βρω στοιχεία που να αποδεικνύουν αυτό που μέχρι τότε πίστευα. Κι έτσι ξεκίνησα μία έρευνα. Διάβασα το Κοράνι, την Αγία Γραφή, ελληνική μυθολογία, ινδική μυθολογία, τα διάβασα όλα. Άφησα την Αγία Γραφή τελευταία. Εν τω μεταξύ ό,τι διάβαζα προσπαθούσα να το εφαρμόσω. Όταν ξεκίνησα να διαβάζω την Αγία Γραφή άρχισα να νιώθω μέσα μου, μια φλόγα, μια γαλήνη, κάτι που δεν είχα νιώσει για κανένα άλλο βιβλίο. Την ίδια ώρα δεν ήθελα πλέον ούτε να καπνίζω, ούτε να πίνω, ούτε να είμαι συνέχεια έξω με παρέες και να μιλώ πολύ και ένιωθα ότι το Βιβλίο αυτό ήταν τροφή για την ψυχή μου. Διάβασα όλη την Αγία Γραφή και πίστεψα στον Χριστό. Ας μου επιτραπεί η έκφραση, τότε σκεφτόμουν ότι “ο Χριστός είναι ο εξωγήινος που κατέβηκε κάτω στην γη και μάς δημιούργησε”. Πίστεψα ότι εκείνος ήταν που επισκέφθηκε τη γη από το διάστημα και δημιούργησε τον κόσμο και αγάπησε τα δημιουργήματά του. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να κάνω ό,τι λέει ο Χριστός. Από εκείνη την περίοδο που κράτησε 2-3 χρόνια προσπαθούσα να ζω όπως λέει το Ευαγγέλιο. Ο Θεός φαίνεται όμως με λυπήθηκε και άρχισε να στέλνει στη ζωή μου άλλα βιβλία κι άλλους ανθρώπους. Έπεσαν στα χέρια μου τα βιβλία του Γέροντα Παϊσίου, του Γέροντα Πορφυρίου, του Γέροντα Ιάκωβου, και διαβάζοντας όλα αυτά και την Αγία Γραφή, ένιωθα ότι μου έδιναν μεγάλη δύναμη, ηρεμία και γαλήνη. Τότε κατάλαβα ότι οι εξωγήινοι κι όλα αυτά που πίστευα πριν, είναι δαιμόνια. Κι όλα αυτά που προσπαθούν από κάποια κέντρα να μας επιβάλουν, ότι δηλαδή μας έφτιαξαν οι εξωγήινοι, είναι βέβαια ένα τεράστιο ψέμα. Έτσι έφτασα στο συμπέρασμα ότι η αληθινή πίστη βρίσκεται στην Ορθοδοξία που είναι η μόνη αλήθεια. Σε γενικές γραμμές αυτή ήταν η πορεία μου η οποία διήρκεσε μέχρι τα 24. Έζησα πολλές δαιμονικές καταστάσεις μέσα σ’ αυτήν την πορεία. Στην Κίνα απ’ όπου κατάγεται ο πατέρας μου, προσκύνησα τα είδωλα όταν έψαχνα να βρω την αλήθεια και μπήκε μέσα μου μια δαιμονική δύναμη. Έφθασα σε σημείο να χαλούν τα μηχανήματα όταν έμπαινα σε σπίτια, όταν έμπαινα σ’ αυτοκίνητα χαλούσαν οι μηχανές, όλα πήγαιναν στραβά, η οικογένειά μου αντιμετώπιζε μια σειρά από προβλήματα, οι επιχειρήσεις μας καταστρέφονταν, δεν πήγαινε τίποτε καλά. Κι όλα αυτά γίνονταν παράλληλα με τη μελέτη που έκανα. Όταν κατέρρευσαν τα πάντα, είχα ήδη αρχίσει να διαβάζω τα βιβλία των Γερόντων που προανέφερα. Έφθασα λοιπόν σ’ ένα σημείο όπου ο υλικός κόσμος που υπήρχε γύρω μου κατέρρευσε. Τότε ολόκληρος ο πνευματικός κόσμος άνοιξε μέσα μου. Και το είδα ως Πρόνοια του Θεού.
-Πιστεύετε ότι οι στίχοι σας μπορούν να αφυπνίσουν συνειδήσεις;
-Μπορώ να μιλήσω με παραδείγματα. Όταν κυκλοφόρησα το 2003, το Άλμπουμ “Ο Αόρατος Πόλεμος”, πολύς κόσμος μου έστελνε μηνύματα που μου έλεγαν ότι ακούγοντας το CD αυτό άνοιξα για πρώτη φορά την Αγία Γραφή. Ακούγοντας το CD αυτό,-και συγκεκριμένα το τραγούδι “Η Βασιλεία των Ουρανών”- η μητέρα ενός θαυμαστή μου που ήταν τσακωμένη με την αδελφή της για πολλά χρόνια, της τηλεφώνησε και ζήτησαν συγχώρεση η μια από την άλλη. Πολλοί άνθρωποι μου είπαν ότι ακούγοντας αυτό το CD άρχισαν να διαβάζουν πνευματικά βιβλία, ότι συμφωνούσαν μ’ αυτά που έλεγα ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων κι όλα αυτά που σχεδιάζουν να κάνουν στον κόσμο. Γι’ αυτό αποφάσισα να κάνω και ένα δεύτερο CD, τον “Ανάποδο Κόσμο”. Το ότι χρησιμοποιώ ένα μοντέρνο είδος μουσικής και μιλώ για πνευματικά θέματα ήταν ένα ζήτημα που με απασχόλησε καθώς δεν είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου αν είναι σωστό ή λάθος. Έτσι αποφάσισα να ρωτήσω πνευματικούς ανθρώπους για το αν πρέπει να συνεχίσω να το κάνω ή πρέπει να σταματήσω. Άνθρωποι της Εκκλησίας, μοναχοί, αλλά και εκτός Εκκλησίας είπαν ότι μπορεί να είναι ένα είδος μουσικής το οποίο δεν είναι πνευματικό, αλλά χρειάζεται να συνδεθεί ο πνευματικός στίχος με την χιπ - χοπ μουσική, για να προσελκύσει κάποιους νέους που δεν έχουν κάποιον άλλο τρόπο να ακούσουν το μήνυμα του Χριστού.
-Ποιος στίχος σας, σας εκφράζει πιο πολύ;
-Υπάρχουν τόσοι πολλοί στίχοι για διάφορα θέματα. Το μόνο που μου έρχεται στο νου αυτή τη στιγμή είναι ο στίχος που λέω στο τραγούδι “Πρώτη θέση”: “στη μουσική σκηνή υπάρχει κρίση, κάποιοι γράφουν ρίμες καπνίζοντας και κάποιοι γράφουν ό,τι τους καπνίσει”. Που σημαίνει ότι όλη η μουσική σκηνή έχει κρίση και οι μουσικοί γράφουν πράγματα που διαφθείρουν τον κόσμο κι έτσι χάνεται το νόημα της μουσικής. Η μουσική είναι για άλλα πράγματα… Επίσης υπάρχει το τραγούδι “Δύσκολες Μέρες”,το οποίο έγραψα σε ραπ, πριν από δέκα χρόνια και περιγράφει ό,τι πέρασα στην ηλικία των 13 ετών. Το είχα γράψει παλιά αλλά δεν μπορούσα να το τελειώσω, δεν είχα έμπνευση. Το τελείωσα όμως φέτος που είναι η χρονιά που περνούμε όλοι κρίση και το κομμάτι αυτό δίνει δύναμη μέσα από τους στίχους του. Ουσιαστικά αυτό που λέω μέσα από τους στίχους είναι ότι μέσα από τις δυσκολίες της ζωής, βρήκα τον Θεό.
-Η Κύπρος αυτήν την περίοδο -όπως και η Ελλάδα- μαστίζεται από μία μεγάλη κρίση οικονομική. Ποια νομίζετε ότι είναι τα αίτια της κρίσης, για την Κύπρο; Είναι μόνο οικονομική; Πιστεύετε ότι θα μπορέσει η Κύπρος να βγει από την κρίση;
-Πιστεύω πως τα αίτια της κρίσης έχουν πιο βαθιές ρίζες. Ήμασταν πάντα ένας λαός που όταν ευημερεί ξεχνά τον Θεό, την ιστορία και τις ρίζες του. Έτσι πιστεύω ότι η κρίση είναι καθαρά πνευματική. Και δυστυχώς αντί να βάλουμε μυαλό σαν λαός, συνεχίζουμε να χειροτερεύουμε και έτσι πιστεύω ότι θα περάσουμε ξανά δύσκολες μέρες, ίσως και χειρότερες από το ’74. Ο μόνος τρόπος για να βγούμε από την κρίση είναι να φέρουμε οι ίδιοι κρίση στον εαυτό μας και να δούμε που σφάλαμε και να μετανοήσουμε. Πιστεύω αυτό θα γίνει και ο κόσμος θα συνέλθει, αλλά μέχρι τότε έχουμε αρκετές δυσκολίες να περάσουμε.

-Μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει τέσσερις δουλειές σας. Θα θέλατε να μας μιλήσετε γι’ αυτές;
-Η πρώτη μου δουλειά που κυκλοφόρησε ήταν το 1995 και ονομαζόταν “Τελευταίες Μέρες”. Πρόκειται για την πρώτη μου προσπάθεια να κυκλοφορήσω ραπ δίσκο και ήταν με στίχους ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και ενάντια στις θρησκείες. Το δεύτερο CD, το 2001 ονομαζόταν “Απαγορευμένες Γνώσεις”, ένα πολύ σκοτεινό CD, όταν ακούω αυτούς τους στίχους τώρα σκέφτομαι πως ήταν δαιμονικοί και σκοτεινοί, ενάντια στη θρησκεία. Μιλούσα για εξωγήινους κ.λ.π. και ήταν και το CD που κυκλοφόρησε η ΜΙΝΩΣ ΕΜΙ στην Ελλάδα. Το τρίτο το 2003, ήταν το “Αόρατος Πόλεμος” και όταν το παρουσίασα στη δισκογραφική εταιρεία για να το κυκλοφορήσει, η εταιρεία μου είπε ότι μας αρέσει πολύ η μουσική σου, αλλά προτιμούμε να κάνεις μουσική για να διασκεδάζει το κοινό και να μην σκέφτεται. Δεν θέλουμε στίχους που να αφυπνίζουν. Έτσι με απέρριψαν. Και αποφάσισα να το κυκλοφορήσω μόνος μου. Μετά από τον “Αόρατο Πόλεμο”, έκανα πέντε χρόνια παύση από τη μουσική. Το 2008 έκανα μία συλλογή με τραγούδια διάφορα χωρίς πνευματικό στίχο, μιλούσαν για την Κύπρο και για άλλα θέματα. Ουσιαστικά ήταν λίγο πιο mainstream μουσική που παίζει στα ραδιόφωνα. Εκεί δοκίμασα να κάνω εμπορικό τραγούδι, το οποίο πήρε τα πιο πολλά views και είχε πολύ μεγάλη ανταπόκριση. Μου έδειξε λοιπόν αυτό το γεγονός ότι το να μη μιλάς για τίποτε και να βάζεις μια χορευτική μουσική από κάτω, προσελκύει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. Αυτό σου δείχνει πόσο ανάποδα είναι τα πράγματα. Αυτό μου έδωσε την έμπνευση για να ξεκινήσω τον “Ανάποδο Κόσμο”. Για τη δουλειά αυτή χρειάστηκα περίπου 5 χρόνια. Κυκλοφόρησε πριν δύο περίπου μήνες.


-Ποιες δουλειές σας αγαπήσατε πιο πολύ;
-Τον “Αόρατο Πόλεμο”, το οποίο είναι το άλμπουμ που έγραψα μόλις πίστεψα στον Χριστό και βρήκα το δρόμο προς την Ορθοδοξία και τον “Ανάποδο Κόσμο”, γιατί όταν το ετοίμαζα ένοιωθα ότι πλέον είχα ισορροπήσει. Στην εξέλιξη της πορείας μου θεωρώ ότι αυτό είναι το πιο σωστό CD απ’ όλα.

-Στην τελευταία σας λοιπόν δισκογραφική δουλειά που επιγράφεται “Ανάποδος Κόσμος” λέτε: “τα πάντα στο κόσμο αυτό είναι ανάποδα”. Πώς μπορεί αυτό να αλλάξει;
-Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Ξέρουμε ποια είναι η πορεία μας σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρουμε ποιο θα είναι το τέλος αυτού του κόσμου μέχρι τη στιγμή που θα επέμβει ο Θεός. Το να αλλάξουμε 100% την κατάσταση είναι πολύ δύσκολο. Εκείνο που μπορούμε όμως να κάνουμε είναι, ο ένας να αφυπνίσει τον άλλο. Να εφαρμόζουμε στην πράξη αυτά που πιστεύουμε και λέμε, να προσπαθήσουμε να γίνουμε φως για τους άλλους και ο ένας μαζί με τον άλλο να έχουμε υπομονή να αντέξουμε αυτά τα δύσκολα χρόνια, μέχρι το τέλος όπου θα επέμβει ο ίδιος ο Θεός. Εμείς είμαστε πολύ μικροί για να αλλάξουμε την παγκόσμια ιστορία, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.

Όλοι περνούμε δύσκολους καιρούς, και ξέρουμε ότι πολλά πράγματα είναι πουλημένα και προσχεδιασμένα αλλά ας μην ξεχνάμε ότι “εκεί που σπέρνει ο διάβολος θερίζει ο Θεός”.
Κατερίνα Χουζούρη
Υ.Γ
Το κανάλι του John Wu στο youtube είναι: http://www.youtube.com/user/biblematic
 
Μπορείτε να κατεβάσετε τα cd του John Wu
Για το CD Ανάποδος Κόσμος (2013) εδώ
Για το CD Αόρατος Πόλεμος (2003) εδώ

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

JAMSTER ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΡΑΠΕΡ

JAMSTER ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΡΑΠΕΡ





Συνέντευξη στο 4 elements

Καταρχήν να σε καλωσορίσουμε στο FourElements.gr

Καλώς σας βρίσκω, έστω και χωρίς να σας βλέπω.. Εγώ σας ευχαριστώ για το βήμα λόγου που μου δίνετε ελεύθερα αλλά και τη δυνατότητα να γνωριστώ με τον κόσμο από την αρχή, για μια πιο ουσιαστική, μόνιμη αλλά και πιστή σχέση μαζί του.


.....

Σε πολλά σου τραγούδια ανέκαθεν αναφερόσουν στον Χριστό, τον Θεό κλπ. Ποιά είναι η σχέση σου με την θρησκεία;
.... μέχρι το 2003 ήμουν άπιστος. Το "Σ' ευχαριστώ" από το CD "ΣΚΕΨΟΥ" αλλά και η πλειοψηφία του CD είναι ένα καλό παράδειγμα πώς έβλεπα κι ένιωθα Τον Θεό εκείνη τη περίοδο. Τότε, γύρω στα τέλη του 2003 δηλαδή, κατάλαβα ότι κανείς μας δεν είναι μόνος και όποιος το πιστεύει ψεύδεται. Σαν άσωτος υιός λοιπόν "έκανα το ταξίδι μου σαν τον Οδυσσέα"-FF.C-"Ο Κύκλος" ( Από το CD:Αντιληψίες Συνείδησης 2005 ΗΧΟΤΡΟΝ Records) και επέστρεψα κοντά Του. Όσοι πιστεύουν μάλλον με καταλαβαίνουν, όσοι όχι τότε μπορώ να τους πω ότι δε περιγράφεται αυτό το συναίσθημα και αυτή η εμπειρία με λόγια. Πρέπει να το ζήσεις! Εύχομαι σε
όλους να το ζήσετε. Θα αισθανθείτε πολύ πιο ήρεμα από κει και πέρα για το υπόλοιπο της ζωής σας.. Και να 'μαι λοιπόν, τα Του Θεού Τω Θεώ. Όσα χαρίσματα μου έδωσε τα προσφέρω για να Τον δοξάσω, να Τον τιμήσω, να Τον ευχαριστήσω και να ανακοινώσω την ύπαρξη Του και στη χώρα μας, μέσα από τη γλώσσα των νέων και που γνωρίζω τα τελευταία 14 χρόνια που είναι η RAP και γενικότερα η Hip Hop Κουλτούρα. Όπως λοιπόν ο Χριστός πήρε νερό και το έκανε κρασί, όπως ο Ιερέας ύστερα από προσευχή μετατρέπει το απλό νερό σε Αγιασμό με τη δύναμη του Χριστού, έτσι και εμείς πήραμε το HIP HOP και το κάναμε HOLY HIP HOP γιατί σε αυτό βάζουμε και Τον Χριστό μέσα αλλά και τα μηνύματά Του!


Μίλησε μας για τον καινούριο σου δίσκο. Πως ονομάζεται; Πότε και πως θα κυκλοφορήσει; Θα υπάρξουν συμμετοχές;

Τιτλοφορείται "ΠΙΣΤΕΥΩ" και θα κυκλοφορήσει με δικά μου έξοδα πάλι, αν όλα πάνε καλά και κατ΄ ευχήν τα Χριστούγεννα του 2007. Η διάρκεια του CD είναι πλήρη, τόσο για το μέγεθος της έκφρασης αλλά και για να μη μείνει παραπονεμένος ο ακροατής για το αντίτιμο που θα δώσει (όχι ότι ένα βιβλιαράκι ή η πληρότητα σε διάρκεια ενός CD μετράει μόνο για να αγοράσεις ένα CD)! Κατ' εμέ,το κέρδος από ένα δίσκο είναι η γνώση που αποθηκεύεις, όπως κάνεις και σ΄ ένα βιβλίο. Ο τίτλος τονίζει την κατάσταση που βρίσκομαι πνευματικά, το επίπεδο που έχω φτάσει, αλλά παράλληλα δείχνω σε όλους και σε ποιά άλλα πράγματα κι αρχές επίσης Πιστεύω. Είναι ένας δίσκος προθάλαμος για το επόμενο CD, που αν είναι θέλημα Θεού να κυκλοφορήσω και άλλο CD, το οποίο θα είναι περισσότερο HOLY HIP HOP και με περισσότερο πνευματικό περιεχόμενο γιατί στο "ΠΙΣΤΕΥΩ" γίνεται η γνωριμία, η εξοικείωση και η αποδοχή του JAMSTER από τον ΣΕΡΑΦΕΙΜ, του άπιστου από τον πιστό, του Hip Hop με το Holy Hip Hop κλπ. Όλες οι παραγωγές ανήκουν σ' εμένα, υπάρχουν όμως κάποιες που ανήκουν στον John Wu a.k.a Mastermind όπως και μια στον Σωτήρη Νούκα(Πέρασμα) τον φιλο και ηχολήπτη μου. Η καλλιτεχνική επιμέλεια (γραφιστικά, παρουσίαση κλπ.) ανήκει επίσης σε μένα (heARTwork Entertainment). Οι στίχοι είναι περιττό να πω ότι ανήκουν σε μένα αλλά το λέω γιατί και στους FF.C, αν και πρότυπα Κουρμένταλας δεν έγραφε πάντα τους στίχους που ερμήνευε, αντίθετα θα έλεγα ότι δεν έγραφε πολλούς στίχους.. Συμμετέχουν εκλεκτοί φίλοι και μόνο και αυτοί είναι ελάχιστοι όπως ο ΚΟΜΗΣ Χ (από 031),o John Wu a.k.a Mastermind, o LastLine και και μέχρι τα Χριστούγεννα έχει ο Θεός!
Τι έχει αλλάξει από την «Εξαφάνιση» σου από τον χώρο του Hip Hop μέχρι την πρόσφατη επανεμφάνιση σου;

Καταρχήν η λέξη που ταιριάζει και μπορώ να γίνω ο νονός της είναι η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ. Σίγουρα έχω ωριμάσει ακόμη περισσότερο, έχω διαβάσει πολλά βιβλία και εννοώ ιστορικά, φιλοσοφικά, υπαρξιακά και φυσικά πνευματικά και Χριστιανικά, έχω κατασταλάξει στο τι θέλω απ' αυτό που κάνω, για Ποιόν το κάνω, Γιατί το κάνω, Γιατί υπάρχω, Για Ποιόν και για Ποιό λόγο αξίζει να προσφέρω τη ζωή μου(αν βρεθώ στη θέση αυτή) και Γιατί θα το έκανα κλπ. Δε μετάνιωσα που απομακρύνθηκα. Αντιθέτως. Το μόνο που έχασα πιστεύω είναι η φήμη μου και οι δημόσιες σχέσεις, τίποτα άλλο. Αυτά για μένα είναι περιττά και ασήμαντα. Ποιός μπορεί από όσους είναι ενεργοί ν' απομακρυνθεί', να επιστρέψει και να κερδίσει πάλι τον σεβασμό και την αγάπη του κόσμου? Κι αν δε τα κερδίσει πάλι να μη τα παρατήσει αλλά να συνεχίσει χωρίς να επιστρέψει εκεί που ήταν? Ένας που σέβομαι και το έχει κάνει αρκετές φορές είναι ο Νίκος (Sifu V.E.R.S.U.S) και τον θαυμάζω γι 'αυτό. Παλιότερα υπήρχε σεβασμός στους παλιούς, σήμερα υπάρχει ύβρις και υπερηφάνεια! Κάτι πολύ μακρινό από τη λέξη και την έννοια Αγάπη! Απορώ λοιπόν, όπως ο Θεός δε μας έχει καταστρέψει ακόμα, πώς και οι παλιοί παραμένουμε/ουν τόσο ψύχραιμοι, υπομονετικοί, σοφοί και συνεργάσιμοι αντί να αρχίσουν μια ανασυγκρότηση σε όλη τη φάση να καθαριστούν τα "μικρόβια" και οι "ιοί".
Τι είναι για εσένα το Hip hop αλλά και το Holy Hip Hop ;

Αναμνήσεις! Η 1η μου αγάπη! "Μέσα απ' αυτό μεγάλωσα/ωρίμασα/διδάχτηκα/ακούστηκα. Εκφράστηκαν μέσα από εμένα άγνωστοι και αισθάνθηκα Περήφανος.."- Κόμης Χ feat. JAMSTER - "Κληρονομιά" (από το CD:Καλή Συνέχεια 2006 SMILE Records). Τί είναι για εμένα το Holy Hip Hop? Η Ζωή. Απλά εγώ τη λέω Holy Hip Hop όπως κάποτε την έλεγα Hip Hop.
Ασχολείσαι με κάποιο από τα υπόλοιπα στοιχεία του Hip hop;

Όχι.. Μόνο υπογράφω όπου βρω, όπως όταν έβαφα.. Μου αρέσει το break αλλά προτιμώ ο καθένας να ασχολείται με αυτό που ξέρει καλύτερα και του αρέσει για να εκφράζεται. Μου αρέσουν υπερβολικά θα έλεγα τα scratches.. αλλά πλέον δεν έχω καν πικάπ! Κάθε κατεργάρης λοιπόν στο πάγκο του..
Ποια είναι τα μουσικά σου ακούσματα εντός και εκτός του hip hop;

Εντός? Αμέτρητα.....Εκτός? Τα ΠΑΝΤΑ.
Ποιούς καλλιτέχνες θαυμάζεις από τη Holy Hip Hop? Υπάρχουν "γνωστά" ονόματα σε αυτή την κατηγορία του Hip Hop; Ανέφερε μας μερικά για να τους γνωρίσει και ο κόσμος.

To 1o Χριστιανικό ραπ CD το πήρα το 1995 αν θυμάμαι καλά..και ήταν ενός pop-rap συγκροτήματος ονόματι DC Talk που σταμάτησε αλλά μέχρι σήμερα τα μέλη του κάνουν προσωπικές καριέρες και κυκλοφορούν συνεχώς δίσκους.. Όταν το 2003 άφησα τους 031 πέρασα μια μεγάλη και κυρίως εσωτερική, πνευματική Οδύσσεια μέχρι το 2005. Αναζήτησα νέα ενδιαφέροντα αφού ότι ήδη γνώριζα ένιωθα ότι ήταν υπερβολικά μικρό, ασήμαντο και μάταιο. Τότε αγόρασα και το "ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ" του Γιάννου ή John Wu aka Mastermind και ήταν σίγουρα ένα λιμάνι στις τότε αναταραχές μου. Όταν κατέληξα που ανήκω πνευματικά βρέθηκα σ' ένα αδιέξοδο. Δε μπορούσα να συνδυάσω ότι αγάπησα από το 1993 με όσα πιστεύω τώρα και έβλεπα παράλληλα τη Hip Hop να καταρρέει. Εκεί βρήκα μια νέα οικογένεια. Το Holy Hip Hop.Μερικά ονόματα από τους καλλιτέχνες αυτούς είναι οι: The Cross Movement, Gospel Gangstaz ,KJ-52, Urban D., Grits, John Reuben, Deepspace5, Mars ILL, T-Bone..και αν δούμε τη πρόσφατη ιστορία θα σταματήσω στους: Manafest, Braille (Lightheaded), The Procussions, LA Symphony, Tunnel Rats, Flame, Da' T.R.U.T.H., Lecrae, R-Swift, Everyday Process,116 Clique, Japhia Life, Rob Hodge, Soul P., Willie Will, JustMe, Rawsrvnt, Los-1, Craig Nice, N.I.F.T.Y. κ.α.
Ποια είναι η γνώμη σου για την Ελληνική Hip hop σκηνή;

Κλασσική ερώτηση αλλά όχι και η απάντηση πιστεύω.. Δε θέλω να εκφέρω γνώμη αλλά εικόνα. Θα σας πω δηλαδή ότι ο καθένας στηρίζει ακόμα τον εαυτό του και τους φίλους ή γνωστούς του. Αυτό δεν είναι Σκηνή για μένα. Είναι συμφέροντα. Ο Χριστός είπε "Γιατί, αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποιά εύνοια περιμένετε από Τον Θεό? Αφού και οι αμαρτωλοί αγαπούν αυτούς που τους αγαπούν."- ΛK 6:32. Σκηνή είναι να στηρίζει ο ένας τον άλλο. Τί έχουμε να χωρίσουμε? Μόνο τους εγωισμούς μας.. Ανάλογα με την οικονομική ευχέρεια που έχουμε παράγουμε καλή ή κακή μουσική, ανάλογα με τη μόρφωση που έχουμε, σε όλα τα επίπεδα, γράφουμε καλούς ή όχι στίχους, κάνουμε καλά ή άσχημα εξώφυλλά, δίνουμε δωρεάν τα CD ή όχι κλπ. Αυτές είναι οι διαφορές μας. Μα είναι δυνατόν το 95% της θεματολογίας των τραγουδιών μας να μιλάει για την αυτοπροβολή μας και ότι εμείς είμαστε οι καλύτεροι και οι αληθινοί ενώ οι άλλοι οχι? Δε χρειάζεται κάποιος να φτάσει στην ηλικία μου (τώρα 27 ετών) για να τα συνειδητοποιήσει όλα αυτά! Χρειαζόμαστε Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα και Θεό.

Θα ήθελες να πεις κάτι στην Ελληνική hip hop κοινότητα;

ΠΙΣΤΕΥΩ."Πίστη Σημαίνει Σιγουριά γι'αυτά που Ελπίζουμε και Βεβαιότητα γι'αυτά Που Δε βλέπουμε" (Εβρ.11.1)
Ποιά είναι η άποψη σου για την εμπορευματοποίηση του είδους;

Κάποτε θα συνέβαινε.. αλλά ομολογώ ότι δε την περίμενα έτσι, τόσο εύκολη, τόσο αποδεκτή, τόσο ξεπουλημένη και τόσο εύκολα να παραδέχονται όσοι το κάνουν ότι δεν υπάρχει πια κουλτούρα και ότι δεν υπάρχει πια επανάσταση μέσα από το Hip Hop. Ακούει κανείς απ 'όλους αυτούς Public Enemy? Krs-One? Looptroop? Common? Nas? Lupe Fiasco? Ή μόνο κουνάνε τα κεφάλια και άλλα μέρη τους στο ρυθμό της μουσικής των παραπάνω που ανέφερα? Όσοι ισχυρίζονται ότι ακούνε όσους προανέφερα και εμπορευματοποιούν τους δίσκους τους, το εννοώ με την κακή έννοια, όχι του ότι γίνονται γνωστοί και ανήκουν σε εταιρεία.. αλλά στο αν έχουν τα τραγούδια τους λόγο ύπαρξης και οι ίδιοι γενικότερα ως άνθρωποι και καλλιτέχνες, τότε ψεύδονται! Δεν είμαι ΚΑΤΑ της επέκτασης ενός καλλιτέχνη προς μεγαλύτερο σύνολο του κόσμου. Είμαι ΚΑΤΑ μόνο όταν αυτός/ή/οί μεταμορφώνει αυτό που ήταν σε κάτι που δεν αισθάνεται, δεν εκπροσωπεί, δε βιώνει, δεν έχει ΙΔΕΑ τί είναι και το κάνει επάγγελμα και όχι, επαναλαμβάνω, Τρόπο Ζωής που του αποφέρει και χρήματα γιατί ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι δωρεάν εκτός απ' τη ΖΩΗ που είναι δώρο Του Θεού.


Ποια θα ήταν η αντίδραση σου αν άκουγες τα τραγούδια σου να αναπαράγονται σε club;

Το έζησα όταν ο Κόμης Χ, όταν έπαιζε στο Club CRISIS στη Θεσ/νίκη (2006), έβαλε το "Υπέροχος Κόσμος" στο οποίο συμμετέχει κι ο ίδιος.. Πώς ένιωσα? Όσοι πιστεύουν όσα Πιστεύω, όσους τους εκφράζω γενικότερα δε θα το περίμεναν ποτέ να ακούσουν τραγούδια μου σε τέτοια μέρη όπου καταναλώνεται αλκοόλ, νικοτίνη, ναρκωτικά, σεξ κ.α.. Νομίζω εγώ αλλά και αυτοί δεν ανήκουμε σε τέτοια μέρη. Αλλά Πιστεύω βεβαιότατα ότι αν αναπαράγεται κάτι με θετικό μήνυμα, οπουδήποτε και αν είναι, μπορεί όντως να αλλάξει αυτόν που το ακούει εσωτερικά και ν' αλλάξει αργότερα και ο τρόπος διασκέδασης του και σιγά σιγά ολόκληρος.. Το κακό, όπως είπε και ο Αϊνστάιν όταν ήταν ακόμα σπουδαστής, δεν υπάρχει αλλά είναι η έλλειψη του καλού όπως και ότι δεν υπάρχει σκοτάδι αλλά είναι η έλλειψη και μόνο του Φωτός. Όσα είπε σαφώς δεν είναι θεωρία αλλά αποδεδειγμένα. Πιστεύω αυτό εξηγεί ότι μπορεί η μουσική σου να αναπαράγεται οπουδήποτε αλλά δε σημαίνει ότι ταιριάζει εκεί ή χορεύεται. Η μουσική εδώ και χρόνια αποδείχτηκε ότι είναι και επανάσταση και όπως λέει και ο Common επηρεάζει ζωές! Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν στην Ιατρική πλευρά της μουσικής και αυτό επίσης δεν είναι θεωρία μόνο αλλά πραγματικότητα και ισχύει.

Έχεις κάποια σχέδια για το μέλλον;

"Να σωθώ και αν είναι δυνατόν να σώσω"- John Wu a.k.a Mastermind (από το CD:Πιστεύω 2008 JAMSTER aka Seraphim)


Τον τελευταίο καιρό η Ελλάδα έχει πληγεί από αλλεπάλληλες φωτιές, θα ήθελες να πεις κάτι γι αυτό;

Οι δοκιμασίες υπάρχουν και είναι απαραίτητες στη ζωή. Μέσα από αυτές γινόμαστε πιο ανθεκτικοί. Πονάει αλλά όπως ο Χριστός είπε *"Όταν η γυναίκα είναι να γεννήσει, υποφέρει πολύ, γιατί ήρθε η ώρα των πόνων της. Όταν όμως γεννήσει το παιδί, ξεχνάει πια τους πόνους, από τη χαρά της που έφερε έναν άνθρωπο στον κόσμο." - Ιω-16:21 *Η Μετάφραση είναι από την Αγία Γραφή στη Δημοτική της Βιβλικής Εταιρείας 2003
Μπορεί κάποιος να διαβάσει το βιβλίο του Ιώβ από την Παλαιά Διαθήκη και θα καταλάβει πάρα πολλά, είτε πιστεύει στον Θεό είτε όχι, γιατί τα άσχημα και τα όμορφα, οι χαρές και οι λύπες δεν έχουν θρησκεία. Τα λόγια μου είναι φτωχά και "πολιτικά" ότι και αν πω, ότι παρόμοιο και αν έχω ζήσει όταν υπάρχουν μαρτυρίες ακαταμάχητες!

Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι τελευταίο;

Σας ευχαριστώ για τη πρόταση-πρόσκληση, την υποστήριξη, τη πίστη σας σε μένα αλλά και τη προώθηση μέσα από αυτή τη συνέντευξη-γνωριμία. Σας εύχομαι μια καλύτερη θέση στην ελληνική hip hop καθημερινότητα και με περισσότερα σημαντικά πρόσωπα αλλά και ταλέντα να αναδεικνύετε εις το μέλλον.. Αμήν.
 


Συνέντευξη στο BouriBlog

BouriBlog: Στη πορεία το στυλ σου άλλαξε. Πως προέκυψε να ασχοληθείς με το HOLY HIP HOP?

JAMSTER: Κάθε αλλαγή στη ζωή είναι ευπρόσδεκτη, αρκεί να αποσκοπεί στο καλύτερο. Δε μιλάμε για προαγωγή αλλά για αγωγή. Η ραπ για μερικούς έγινε επάγγελμα. Είναι ένας τρόπος ζωής αλλά δε παύει να είναι τρόπος και οχι η ίδια η ζωή. Κατάλαβα λοιπόν ότι κάτι παίζει. Ότι κάτι ανώτερο υπάρχει από τη ματαιοδοξία μας και το νεκροκρέββατο που αποφεύγουμε όλοι να συζητήσουμε γι΄αυτό. Άρχισα να αισθάνομαι ότι είμαι στον σωστό δρόμο όταν απομακρύνθηκα απ΄όλα, το 2003. Τότε αποχώρησα και από 031. Μέσα σ’ εκείνη την ειρήνη που βίωνα ήταν αδύνατο να μη συναντηθώ με τον Δημιουργό μου, τον Θεό. Είναι σαν να σε φυσάει ο άνεμος και εσύ νομίζεις ότι ξεφυσάς μόνος σου. Έτσι άρχισα να Τον γνωρίζω καλύτερα, όσο μου επέτρεπε φυσικά, γιατί όπως είπε ο π. Σεραφείμ Ρόουζ “ο Θεός δεν ανακαλύπτεται αλλά αποκαλύπτεται”. Εκεί λοιπόν ήρθα σ’ επαφή με το ΗΗΗ. Γνώριζα από μικρό παιδί για τη Χριστιανική μουσική οπότε ήταν η ιδανική στιγμή για να γνωρίσω την εξέλιξη της στη ραπ. Ήταν στο 2005. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που γνώριζε η ΗΗΗ άνθιση που έπεσα με τα μούτρα σε αυτή. Ένιωθα σαν να βρήκα το άλλο μου μισό, τον άνθρωπο της ζωής μου. Μπορούσα επιτέλους να συνδυάσω τη Hip-Hop με την αγάπη μου για Τον Χριστό και το Ευαγγέλιο Του αλλά και να ευχαριστήσω με αυτό τον τρόπο Τον Ιησού μέσα από τη μουσική που χρησιμοποιούσα πριν για να αποθαρρύνω κόσμο ή να τον απομακρύνω από τον Θεό ένα διάστημα. Κι έτσι και έγινε. Άλλαξα περιεχόμενο και κατεύθυνση ενώ το ανύπαρκτο το έκανα υπαρκτό, όπως ο Θεός από το τίποτα δίνει ζωή στα πάντα.
BouriBlog: Θεωρείς ότι το HHH λείπει από το ελληνικό Hip-Hop?

JAMSTER: Θεωρώ ότι στις μέρες μας λείπει η πίστη. Όσο η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας ριζώνει μέσα μας, τόσο η HΗΗ θα λείπει από τη νεολαία. Η ιερή αυτή μουσική μεταδίδει την ελπίδα. Όχι μια ελπίδα που πεθαίνει τελευταία αλλά μια ελπίδα που ΔΕΝ πεθαίνει. Τον Χριστό. Ο Θεός είναι Αγάπη. Η Αγάπη όμως δε βγαίνει νικήτρια μόνο μια φορά, όπως στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 2007. Κερδίζει τις ψυχές των ανθρώπων καθημερινά. Όσων τουλάχιστον έχουν ταπεινή καρδιά και επιθυμούν να ζήσουν και οχι απλά να επιβιώσουν.
BouriBlog: Η Εκκλησία δέχεται αυτό που κάνεις?

JAMSTER: Η ερώτηση αφορά την κοσμική "έννοια". Αναφέρεται στην ιεραρχία και έτσι δε μπορώ να απαντήσω εγώ αλλά οι επίσκοποι της. Η αληθινή Εκκλησία είναι η κοινωνία των πιστών. Ο Χριστός έδωσε τη Ζωή Του γι’ αυτή. Όσοι τηρούν τις εντολές Του Τον αγαπούν. Όσοι Τον φωνάζουν "Κύριο" δίχως να κάνουν το θέλημά Του δεν είναι μαθητές Του. Η Ορθοδοξία είναι η πρώτη Εκκλησία. Κεφαλή της είναι ο ίδιος ο Χριστός. Διάδοχοί της οι Απόστολοι και μέχρι σήμερα οι επίσκοποι. Εκκλησία χωρίς επισκόπους διαδοχικά από την εποχή Του Ιησού δεν είναι Εκκλησία αλλά απομίμησή της. Οι Πατέρες της Εκκλησίας την ονομάζουν "αίρεση".
....

BouriBlog: Στο μέλλον θα σε ακούσουμε ποτέ με το παλιό σου ύφος?

JAMSTER: Είναι σαν να λες σ' έναν Άγιο της Εκκλησίας αν θα άφηνε ποτέ Τον Ιησού για να επιστρέψει στη σύντομη και μάταια αυτή ζωή του που επίκεντρο της είχε πάντα το "εγώ" του. Το "Συναξάρι" μαρτυρεί πόσο δόξασε ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους από το πόσο υπέφεραν για να φωνάξουν ακόμα πιο δυνατά στον κόσμο μόνο ο Χριστός σώζει! Στη Β' προς Κορινθίους επιστολή του ο Απόστολος Παύλος μας περιγράφει πώς είναι όσοι πιστέψαν στον Χρίστο αληθινά (2 Κορ. 5:17).

BouriBlog: Θέλεις να προσθέσεις κάτι?

JAMSTER: Ιω. 12:23

( Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου )





 
 

 

 



Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013